Malatya'da bir kar yağardı dört ay yerden kalkmazdı ve biz bundan bin yıl önce karda kışta her işimizi yapardık. Sanki normal kaldırımın boyu yarım metre olurdu da biz aralardan kendi yaptığımız yolun minik yolcuları olurduk.
Hiç gıkımız çıkmazdı çünkü o hep vardı. Şimdi tahmin ediyorum iş yerlerin de sabahtan nasıl dönecez paniği başlamıştır. Tamam bu gün hiç çıkmasam olur da günlük tavaf etmem gereken yerler var mesela kabalcı kitap evi, penceresinden hayvanları seyrettiğim petshop gibi...
Şimdi arka cadde jilet gibi olmuştur şenlik dede caddesi (buradan belediyesine el sallıyorum)
zaten normalde de jilet gibi kaygan olan o yere bide oturma odası büyüklüğün de park yaptılar,
her halde bunlar çocuk dört metre kare yeter mi dediler ne...
Bu arada pazartesi dergisi arşivini internete açmış benimde röportajım olacaktı. Kimbilir neler anlatmışımdır hele o zamanlar daha da dilimin kemiği yoktu, korkuyorum bulup okumaya. AA bide Memet Güleryüz eleştiri yazım vardı o iyiydi bak
hoca bir gün beni sergisinde bulup konuşmuştu. (hoca diye başlayan cümleler de Nasrettin hoca fıkrası anlatacak gibi oluyor ) "bak o dizide neden oynadım falan diye" hak vermiştim tabi ilk defa bir ressamın dizide oynadığını görmüş çok garipsemiştim. Aslında bu sayede Memet hocaya daha ısınmıştım. Kesin beni döver diye düşünmüştüm baya bi tırsmıştım açıkcası yazıyı okusanız...
Yazıların HTML olmadığından ben bulmadıkça o kadar sayfayı okuyamazsınız herhalde
yani arama motorları malesef hala jpeg okuyamıyor hadi bu günün anlam ve önemi bu olsun: Nabeer herşeyi göremiyorsun google.